نگرانی های روز افزون جهانی درباره بحران آب در مناطق مختلف دنیا در دهه های اخیر، باعث فعالیت گسترده ای برای کشانیدن موضوع به سطوح سیاسی و بین المللی برای مدیریت صحیح و سازمان یافته شده است. در این باره، افزون بر دستگاه های مسئول در خانواده سازمان ملل، تعداد زیادی از سازمان های غیر دولتی موجود نیز در سرتاسر دنیا فعال شده اند و یا این که سازمان های جدید دولتی تأسیس شده اند که از میان آن ها می توان به شورای جهانی آب (World water council) و دادگاه جهانی آب اشاره کرد.
شورای جهانی آب
در سال 1996 به ابتکار چند چهره جهانی که سابقه طولانی در مدیریت داشتند و شناخته شده بودند، با حمایت برخی از نهادهای دولتی بین المللی و غیر دولتی تأسیس شد و از همان آغاز تأسیس توانسته است تحولات چشم گیری را در روند مدیریت آب در سطح جهانی ایجاد کند و فعالیت های آن، اثرات قابل ملاحظه ای در این زمینه داشته است. آخرین نشست این نهاد در تاریخ 16 مارس 2003 با 351 جلسه در ژاپن تشکیل شد که 33 موضوع را در 5 منطقه از جهان بررسی کرد.1
دادگاه جهانی آب
هم اکنون حدود 40 کشور جهان بر سر مسایل ناشی از چگونگی بهره برداری از منابع آب در گیرند و نزدیک به 365 جدال حل نشده آب وجود دارد. برای حل این مناقشه های بین المللی و قانونمند کردن بهره برداری از آب های رودخانه های مشترک، کارشناسان بین المللی بر آن شدند، دادگاه جهانی آب را تشکیل دهند که کارشناسان بین المللی شرکت کننده در اجلاس «والنسیا» در اسپانیا توافق نامه اولیه آن را امضا کردند بنا به گفته کارشناسان، این دادگاه، داورها و قوانین خاص خود را خواهد داشت و بیش از آن که محلی برای حل و فصل قانونی جدال ها و صدور احکام لازم الاجرا باشد، مرکزی تحقیقی برای پیش بینی نزاع های ناشی از کم آبی و بررسی راه های جلوگیری از گسترش مناقشه ها خواهد بود.2
پی نوشت ها:
1. خلاصه گزارش سومین گردهمایى جهانى آب، صص 2 و 22، سازمان مدیریت منابع آب ایران.
1. جغرافیا سال دوم، کد 1/225، وزارت آموزش و پرورش، ص 53 با گزینش و بازنویسى.
برچسبها:
[ يکشنبه سیزدهم 10 1394 ] [ 18:13 ] [ رسول گلی زاده ]
[ (0) نظر]